Son yılların en gaylesiz, en sorumsuz ve en hedefsiz günlerini yaşıyoruz şu günlerde. “Bana değmeyen yılan bin yaşasın”, “Gölge etme başka ihsan istemem”, “Ne umuyorsun bacından, bacın ölüyor acından”, “Ne döktün elime, ne süreyim yüzüne”de olduğu gibi “ben merkezli”, ‘menfaate dayalı’, ‘çıkarcı’ bir şekilde yaşıyor çoğu insanlar.
“Ne idim, ne oldum, ne olacağım”, “Allah sonumuzu hayreylesin”, “bugün sana, yarın bana” düşüncesiyle hareket edilse daha farklı olacak her şey! Her geçen günler, dünü aratır oldu. Ne büyük büyüklüğünü, ne küçük küçüklüğünü biliyor. Tabiri caizse, iyice “zıvanadan çıktık”, çıkıyoruz. ‘Hayra üzülür, şerre sevinir’ hale ne zaman ve nasıl gelindi bilmiyorum.
Öfkeli yaşam revaçta. Sınırsız hoşgörümüzü, tahammülümüzü kim tüketti bilmiyorum?  Gülüyoruz ağlanacak halimize. Umursamıyoruz hiçbir şeyi. Mutlu değiliz, olamıyoruz. 
Mutlu olmayan sadece biz miyiz diye etrafa bakıyor, gördüklerimiz karşısında tekrar şükrediyoruz. 
Kendimizi hesaba çekme vakti gelmedi mi? Biz kimiz, ne yapıyoruz, ne yapacağız, işimi doğru dürüst yapıyor muyum, ‘gönülleri yıkıp kalp kırıyor muyum’ diye düşünüyor muyuz? 
Bizler bir toplumda, bir toplulukta yaşayan bireyler olarak, “Yapmadığımız iyiliklerden” sorumlu değil miyiz? Ne zaman kirlendik böyle ki, hiçbir şey eskisi gibi olmuyor, eski yaşantılara, saygınlıklara, hatır-gönül ilişkilerine dönülmüyor?
*     *     *     *     *
Bundan tam 813 yıl öncesinde, esnaflar arasındaki dayanışmayı, birlik ve beraberliğin daha da pekişmesi amacıyla bir teşkilat kuruldu. Hacı Bektaş-ı Veli’nin tavsiyesi doğrultusunda Ahi Evran tarafından kurulan Ahilik, günümüze kadar süre geldi. 
Boğazlıyan ilçesi, Ahilik’le ilk kez Kadir Yıkılmaz’ın METEM Müdürlüğü yaptığı dönemde tanıştı. O yıllarda bastırılan afişlerin ilçedeki tüm esnafa tek tek dağıtıldığını çok iyi hatırlıyorum.
Afişte, şu öğütlere yani Ahilik Nasihatı’na dikkat çekiliyor, örnek alınması isteniyordu:
“Harama bakma”, “Haram yeme”, “Haram içme”, “Doğru, sabırlı , dayanıklı ol”, “Yalan söyleme”, “Büyüklerden önce söze başlama”, “Kimseyi kandırma”, “Kanaatkar ol”, “Dünya malına tamah etme”, “Yanlış ölçme, eksik tartma”, “Kuvvetli ve üstün durumda iken affetmesini , hiddetli iken yumuşak davranmasını bil”, “Kendin muhtaç iken bile başkalarına verecek kadar cömert ol”.
Yine dönemin METEM Müdürü Duran Eğerci geleneği sürdürerek, okul öğrencileriyle birlikte Ahilik Programı düzenledi. Program, gerek katılımcı ve gerekse etkisi bakımından günlerce konuşuldu, anlatıldı.
Usta, çırak ve kalfa ilişkisi, esnaf davranışları, yardımlaşma ve dayanışma örneklerinin sergilendiği tiyatro eserini de avuçlarımız patlayıncaya kadar birbirine çarpıp durduk. 
Yıl 2018. 
17-23 Eylül tarihleri arasında kutlanan Ahilik Haftası, Boğazlıyan’da “Es” geçildi. Şu ana kadar adını dahi anan kurum ya da kuruluş yok. 
Önceki gün Yozgat’ta Meclis Adalet Komisyonu Başkanı ve Yozgat Milletvekili sayın Bekir Bozdağ’ın da katıldığı Ahilik Haftası etkinlikleri düzenlendi. Yozgat Ticaret İl Müdürlüğü ve Esnaf ve Sanatkarlar Odaları Birliği tarafından düzenlenen kutlamada, 45 yıllık terzi İbrahim Baran (67) Yılın Ahisi seçilerek ahilik cübbesini törenle giydi.
Şimdi soruyorum; Boğazlıyan’da ahilik cübbesi giyecek esnaf mı yok, Boğazlıyan’da örnek alınacak, yıllardır sürdürdüğü dürüst ve adil bir biçimde ekmeğini kazanan sanatkar mı yok? 
Tüm bunlar görünmezden geliniyor olmalı ki, her hangi bir etkinlik, açıklama ya da program yapılmadı. 
Demek ki, Ahi’miz gitmiş vahımız kalmış. 

*     *     *     *      *     *
KİM KİMDİR?
•    “Bugün derdi dağlardan büyük, çilekeş ve garip dostunu ağırlayan” Ahi?
•    Marketten aldığı ayçiçeği yağını sarraf terazisinde tartmasıyla şaşkına dönen Eski Seçilmiş?
•    Az istediği çorbanın çok gelmesine sinirlenen müşteriye, “sen de az iç” diye tepki gösteren Garson?
•    “Bugünkü rızkımız küspeden çıktı” diyerek şükreden Aracı?
•    Sabah kahvaltısını 1 üçgen peynirle 4 simit yiyerek geçiren Müdür?